eigen schuld

Op 23 april 2020 is X als passagier van een personenauto betrokken geweest bij een verkeersongeval. De auto, bestuurd door Y, botste met hoge snelheid tegen een stilstaande pijlwagen. X stelt tijdens het rijden met lachgas gevulde ballonnen aan Y te hebben gegeven, op verzoek van Y, die Y vervolgens leeggezogen zou hebben. Y ontkent dit. X stelt de WAM-verzekeraar van Y, ASR, aansprakelijk. ASR wijst aansprakelijkheid af. Y wordt strafrechtelijk veroordeeld. X verzoekt dat de rechtbank, onder meer, bepaalt dat ASR aansprakelijk is voor de schade van X. De rechtbank bepaalt dat ASR voor 50%

Op 20 februari 2016 is fietser X een ongeval overkomen. Terwijl hij tegen de rijrichting in en zonder voorrang te verlenen de weg overstak, werd hij aangereden door een door A bestuurde auto. De auto was verzekerd bij ZLM. ZLM erkent aansprakelijkheid, maar stelt dat zij wegens eigen schuld van X maar 50% van de schade hoeft te vergoeden. Zij verzoekt een verklaring voor recht dat haar vergoedingsplicht niet boven de 50% uitkomt. X voert enkele tegenverzoeken aan, waarin hij om aanvullende voorschotten op zijn schadeposten verzoekt. De rechtbank wijst het verzoek van ZLM toe en wijst de

Op 27 april 2019 heeft tegen middernacht een ongeval plaatsgevonden. X en Y lopen na een Koningsnachtfeest naar de bushalte. Daarbij steken ze door rood licht een weg over, waarop ze worden aangereden door een auto, bestuurd door A. X en Y lopen ernstig letsel op en X houdt blijvende beperkingen over aan het ongeval. X en Y verzoeken een verklaring voor recht dat de verzekeraar aansprakelijk is voor hun schade. De verzekeraar stelt onder meer dat sprake is van eigen schuld. De rechtbank verklaart voor recht dat de verzekeraar gehouden is 80% van de door X en 60% van de door Y geleden schade te

Op 15 februari 2019 is postbezorger X een verkeersongeval overkomen. Hij stapt achter een geparkeerde vrachtwagen de weg op, op het moment dat Y in haar auto langsrijdt. Y rijdt over de voet van X heen. X verzoekt onder meer een verklaring voor recht dat Allianz, de WAM-verzekeraar van Y, aansprakelijk is voor al zijn schade. De rechtbank verklaart voor recht dat Allianz jegens X voor 65% aansprakelijk is en overweegt hiertoe als volgt. Over de toedracht van het ongeval zijn partijen het in hoofdlijnen eens. Y reed stapvoets langs de geparkeerde vrachtwagen en versnelde daarna. X hoorde de

Op 18 januari 2017 was Y bij de rijhal van B om paard X te trainen. Y viel van X, kreeg een trap tegen haar hoofd en liep zeer ernstig letsel op. De belangenbehartiger van Y en haar verzekeraar, Menzis, laten een toedrachtonderzoek uitvoeren. Daaruit volgt dat de val is veroorzaakt door een schrikreactie of verzet van X tegen een aanwijzing, en dat dit voortkomt uit de eigen energie van het dier. Menzis stelt B via diens verzekeraar Achmea aansprakelijk. B erkent geen aansprakelijkheid. B en Achmea laten ook een toedrachtonderzoek uitvoeren. Menzis vordert onder meer een verklaring voor recht

Op 22 maart 2017 heeft een ongeluk plaatsgevonden. Bij het oversteken van een kruispunt ontstaat een botsing tussen motorrijdster X en automobilist Y. Daarbij loopt X letsel op. X vordert een verklaring voor recht dat Y en diens WAM-verzekeraar Allianz aansprakelijk zijn voor haar schade. Bij tussenvonnis overweegt de rechtbank dat discussie bestaat over het precieze moment waarop de aanrijding heeft plaatsgevonden en de vraag of Y door rood heeft gereden. Allianz voert verweer en beroept zich tevens op eigen schuld van X. De rechtbank verklaart voor recht dat Allianz voor 90% aansprakelijk is

Op 12 januari 2018 is A een ongeval overkomen. Hij wilde zijn bedrijfswagen in het donker parkeren op het privéterrein van Y. Dit terrein was afgesloten met een zakpaal in het midden van het wegdek. De zakpaal was tijdelijk naar beneden gegaan voor een uitrijdende auto en terwijl A het terrein opreed, kwam de zakpaal weer omhoog. Hierdoor is de bedrijfswagen beschadigd en total loss verklaard. De bedrijfswagen is verzekerd bij Allianz. Allianz vordert schadevergoeding van Y, omdat door Y onvoldoende is gewaarschuwd voor het gevaar van de zakpaal, waardoor zij onrechtmatig heeft gehandeld. Y

Op 25 juli 2019 neemt X een duik in een ondiep deel van een recreatiemeer. Hij loopt een dwarslaesie op, waardoor hij vanaf zijn schouders naar beneden verlamd raakt. X stelt RAUM als beheerder en de provincie Noord-Holland als toezichthouder van het recreatiegebied aansprakelijk. De verzekeraar van RAUM, Avéro Achmea, erkent aansprakelijkheid, maar is wegens eigen schuld van X niet bereid om meer dan 80% van de schade te vergoeden. X verzoekt in dit deelgeschil onder meer een verklaring voor recht dat RAUM en de provincie hoofdelijk en volledig aansprakelijk zijn. De rechtbank wijst het

Op 8 maart 2012 heeft een ongeval plaatsgevonden. X reed op zijn motorfiets toen een aan de rechterzijde van de weg geparkeerde auto, bestuurd door Y, de rijbaan opreed. X en Y botsten en liepen beiden ernstig letsel op. Uit de verkeersongevallenanalyse volgt dat X minimaal 9 en maximaal 37 km/u boven de maximumsnelheid van 50 km/u reed. Aegon, de verzekeraar van Y, wijst aansprakelijkheid voor het ongeval af. ASR, WAM-verzekeraar van de motor van X, treft een regeling met Y en vergoedt 90% van haar schade. Op 29 juni 2021 heeft X zijn leven beëindigd. Zijn vader, A, heeft de nalatenschap

Op 7 juni 2020 heeft een ongeval plaatsgevonden tussen motorrijders X en Y. X kwam ten val en liep ernstig letsel op. Y was verzekerd bij Achmea. Tussen partijen is in geschil of Y en Achmea aansprakelijk zijn voor de schade van X. Om de toedracht van het ongeval vast te stellen, gelast de rechtbank bij tussenvonnis een getuigenverhoor. Hier worden X, Y en A, een onafhankelijke derde motorrijder, gehoord. Bij eindvonnis stelt de rechtbank aan de hand van het getuigenverhoor de toedracht van het ongeval vast en oordeelt dat Y en Achmea aansprakelijk zijn. Hiertoe overweegt zij als volgt. X