bewijsmiddelen

Op 25 augustus 2010 heeft Nationale Nederlanden (hierna: NN), de verzekeraar van X, een schadeformulier ontvangen, waarop staat ingevuld dat op 25 augustus 2010, om 21:30 uur, een aanrijding heeft plaatsgevonden waarbij X en A betrokken waren. NN laat onderzoek doen naar de toedracht en laat een ongevalsanalyse verrichten. NN weigert aan A uit te keren, omdat niet is komen vast te staan dat de aanrijding heeft plaatsgevonden zoals door A en X is opgegeven op het schadeformulier. Enige tijd later keert NN toch zowel aan X als A de volledige schadevergoeding uit. Op 13 januari 2015 heeft een

Op 6 februari 2013 rijdt X op de linkerrijstrook wanneer een op de rechterrijstrook rijdende auto, bestuurd door B, naar de linkerrijstrook beweegt. X raakt van de weg en botst tegen een bewegwijzeringspaal, waarbij hij letsel oploopt. De auto van B was verzekerd bij ZLM. X vordert een verklaring voor recht dat ZLM aansprakelijk is voor zijn schade. B zou bij de rijstrookwisseling namelijk verkeersfouten hebben gemaakt. De vordering van X is afgewezen door de rechtbank. X gaat in hoger beroep. Het hof bekrachtigt het vonnis en wijst de vordering van X af. Het overweegt hiertoe als volgt. X

Op 18 februari 2021 is voetgangster X, terwijl het donker was en het regende, bij het oversteken aangereden door automobilist Y. Hierbij liep X ernstig letsel op. Achmea, de WAM-verzekeraar van de auto, meent dat X eigen schuld bij het ongeval heeft. X verzoekt een verklaring voor recht dat Achmea aansprakelijk is voor haar schade en gehouden is de volledige schade te vergoeden. De rechtbank verklaart voor recht dat Achmea aansprakelijk is voor 90% van de schade van X en gehouden is 90% van de schade te vergoeden. Hiertoe overweegt zij als volgt. Achmea stelt dat X eigen schuld heeft aan het

Op 9 juni 2016 botste fietser X tegen het openstaande portier van een langs de weg geparkeerde auto waaraan Y werkzaamheden verrichtte. X kwam ten val en liep letsel op. X stelt dat Y het portier plotseling opendeed terwijl hij langs fietste. Y stelt dat X door eigen onvoorzichtigheid tegen het openstaande portier is gereden terwijl Y onder de motorkap bezig was. In een eerste deelgeschilprocedure verzocht X een verklaring voor recht dat Y en diens werkgever aansprakelijk zijn voor de schade als gevolg van het ongeval. De rechtbank oordeelde dat niet tot een beslissing kon worden gekomen

Op 21 september 2017 wordt rijinstructeur X tijdens een rijles aangereden door een vrachtwagen. De verzekeraar van de vrachtwagen, TVM, erkent aansprakelijkheid voor de toedracht van het ongeval, met het voorbehoud dat zij hierop terug kan komen indien zij de beschikking krijgt over informatie die van invloed is op de beoordeling en vaststelling van aansprakelijkheid of vergoedingsplicht. Nadat bij TVM een vermoeden van fraude ontstaat, laat zij een persoonlijk onderzoek naar X verrichten. Naar aanleiding van het onderzoeksrapport trekt TVM haar erkenning van de aansprakelijkheid in. X vordert

Op 31 oktober 2013 rijdt X met zijn partner als bijrijder op een driebaansweg. Wanneer hij een vrachtwagen, bestuurd door Y, inhaalt, raakt hij in een slip en komt hij voor de vrachtwagen terecht. De personenauto en de vrachtwagen botsen en belanden in de berm. De partner van X overlijdt als gevolg van het ongeval en zelf loopt hij letsel op. Het ongeval is in opdracht van de politie door de Verkeersongevalsanalyse (hierna: VOA) onderzocht. In opdracht van X is het ongeval onderzocht door bureau A en in opdracht van Y en zijn verzekeraar, TVM, door bureau B. Na verscheidene rapporten over en