verzekeraar

Op 2 november 2020 is X (verzoeker) een ongeval overkomen. X schakelt A in als belangenbehartiger. Nationale Nederlanden (hierna: NN), de verzekeraar van de verantwoordelijke bestuurder, erkent aansprakelijkheid. NN vermoedt dat A zich in eerdere zaken schuldig heeft gemaakt aan oplichting en valsheid in geschriften en verbreekt de samenwerking met A. NN adviseert X om een andere belangenbehartiger te zoeken, maar X houdt A aan. NN doet rechtstreeks aan X een voorstel tot finale kwijting, dat X accepteert. A vordert tevergeefs in kort geding dat NN en A de samenwerking hervatten. A stelt hoger

In juli 2014 heeft gedaagde 1 (hierna: verkoper) een auto verkocht en geleverd aan gedaagde 2 (hierna: koper). Verkoper heeft bij AIG een verzekering afgesloten die ten aanzien van zijn auto de wettelijke aansprakelijkheid dekt. De verkoper heeft na de verkoop en levering van de auto het verzekeringsbewijs in strijd met art. 12 van de Landsverordening aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen (LAM) niet bij de verzekeraar ingeleverd. Evenmin heeft de koper een nieuwe verzekering afgesloten die ten aanzien van de auto de wettelijke aansprakelijkheid dekt, conform art. 2 van de LAM. Nadat de

Ongeval in 2007 op Spaanse snelweg. De auto van de aansprakelijke was in Spanje WAM-verzekerd. De slachtoffers waren Portugezen. De slachtoffers hebben op enig moment voor de Portugese rechter gedaagd (1) de schaderegelaar die de Spaanse WAM-verzekeraar voor Portugal had aangewezen en (2) het Portugese Waarborgfonds. De Portugese rechter wees de vorderingen af. In hoger beroep stelde de appèlrechter prejudiciële vragen: een WAM-verzekeraar moet in iedere lidstaat (waar zij niet zelf gevestigd is) een schaderegelaar aanwijzen om schade waarvoor die verzekeraar aansprakelijk is te regelen met