aansprakelijkheid wegbeheerder

Tijdens het fietsen met zijn buurman is X hard ten val gekomen. X is onmiddellijk naar de spoedeisende hulp gebracht en daar is onder meer gezichts- en gebitsletsel geconstateerd. Het ongeluk vond plaats op een weg die beheerd wordt door de gemeente. X heeft de gemeente aansprakelijk gesteld voor de schade, maar de vordering werd afgewezen door de aansprakelijkheidsverzekeraar van de gemeente. Later heeft een getuige verklaard dat X met zijn voorwiel in de berm terechtkwam, van de fiets werd geslingerd en met zijn hoofd/gezicht hard op de grond viel. Volgens artikel 6:174 BW is de gemeente

Op 9 juni 2022 is X ten val gekomen toen hij met zijn snorfiets van een stenen trap reed. X stelt de gemeente als wegbeheerder aansprakelijk. VGA, de verzekeraar van de gemeente, erkent geen aansprakelijkheid. In dit deelgeschil verzoekt X onder meer een verklaring voor recht dat de gemeente aansprakelijk is omdat sprake is van een gebrekkige weginrichting. De kantonrechter wijst de verzoeken af en overweegt hiertoe als volgt. X betoogt dat de weginrichting gebrekkig was in de zin van art. 6:172 BW. Primair stelt hij dat geen duidelijk waarschuwingsbord of hekje was geplaatst, waarop staat

Op maandag 11 maart 2019 vonden omstreeks 6 uur 's ochtends twee afzonderlijke, maar vrijwel identieke ongevallen plaats. Daarbij zijn kort na elkaar twee scooterrijders tegen een omgevallen schrikhek aangereden en ten val gekomen. Scooterrijder A heeft hoofdletsel opgelopen en enkele maanden in het revalidatiecentrum verbleven. Scooterrijder B is aan zijn verwondingen overleden. A was verzekerd bij DSW. DSW voldoet de zorgkosten van A. DSW vordert betaling van die zorgkosten, groot € 155.582,55, van de gemeente, omdat de gemeente als wegbeheerder op grond van art. 6:162 BW aansprakelijk zou

Op 27 juli 2017 wordt snorfietser X aangereden door automobilist A, waarbij X letsel oploopt. X kwam een uitrit uitgereden en stelt dat de verkeerssituatie onoverzichtelijk was omdat een haag vrij zicht op de weg belemmerde. X stelt de gemeente aansprakelijk als wegbeheerder en eigenaar van de heg, en Achmea als WAM-verzekeraar van de auto. Zowel de gemeente als Achmea wijzen aansprakelijkheid af. X verzoekt, onder meer, een verklaring voor recht dat Achmea en de gemeente aansprakelijk zijn. De rechtbank wijst de verzoeken van X af en overweegt hiertoe als volgt. X baseert de aansprakelijkheid

In 2018 doet fietser A mee aan een recreatieve fietstoertocht in Brabant. A rijdt in een groep van acht fietsers, die in tweetallen naast elkaar fietsen. A rijdt voorop aan de rechterzijde. Bij het voorsorteren om linksaf te gaan, valt A op een verkeersdrempel. De drempel bestaat uit betonplaten met bovenop klinkers. Als gevolg van de val heeft A diverse ernstige fracturen, een klaplong en een hersenschudding. A vordert een verklaring voor recht dat de gemeente Oss (B) aansprakelijk is voor zijn schade als gevolg van het ongeval op grond van art. 6:174 lid 2 BW. Volgens A bleef zijn voorwiel

Op 26 april 2016 vond een verkeersongeval plaats, waarbij motorrijder X en autorijder A betrokken waren. X liep hierbij letsel op. X vordert in deze procedure, onder meer, een verklaring voor recht dat de gemeente aansprakelijk is op grond van art. 6:174 BW, dan wel art. 6:162 BW. Hij stelt dat de weginrichting gebrekkig is, nu de verkeerssituatie bij het kruispunt waar het ongeval heeft plaatsgevonden onduidelijk en gevaarlijk is. De geparkeerde auto's ontnamen namelijk het zicht op het geplaatste waarschuwingsbord J8 en op (het verkeer komend uit) de zijstraat. De rechtbank verklaart voor

In 2016 komt A met haar fiets ten val in de Dorpstraat in Meijel. Het ongeval ontstaat doordat A met het voorwiel van haar fiets tegen de opstaande rand van de trottoirband aankomt, waardoor zij uit balans raakt en valt. Door de val loopt A ernstig letsel op aan haar bovenarm en schouder. De Dorpstraat was vlak daarvoor gereconstrueerd door de gemeente (B). A verzoekt een verklaring voor recht dat B op grond van art. 6:174 BW aansprakelijk is voor haar schade als gevolg van het ongeval. De rechtbank wijst het verzoek toe, omdat de trottoirband niet voldeed aan de eisen die men daaraan in de

In 2016 fietst A met zijn collega's X en Y op een eenrichtingsfietspad naar huis. Het fietspad is deels bezaaid met (natte) bladeren en takken. In het linker deel van het fietspad is een smalle bladvrije strook. A, X en Y fietsen achter elkaar op deze bladvrije strook. A fietst voorop. A, X en Y wijken op enig moment uit naar het (met bladeren bedekte) rechter deel van het fietspad, om een van achteren naderende scooter te laten passeren. Na het passeren wil A terugsturen naar het linker deel. Hierbij komt A ten val en loopt hij letsel op. A stelt provincie B (eigenaar van het fietspad)

In 2019 vonden snoeiwerkzaamheden plaats in de gemeente Berg en Dal. Een medewerker van de gemeente had in verband met de snoeiwerkzaamheden een dranghek van 2,5 meter breed op straat X geplaatst. Straat X is 4,5 meter breed. Aan weerszijden zijn fietssuggestiestroken aangebracht. Het hek stond dwars op de weg, met één poot in de berm en de andere poot op ongeveer 20/30 cm van het midden van de weg, op de eigen weghelft. Het hek had aan één zijde reflectoren en een verkeersbord. Die waren zichtbaar voor bestuurders die vanaf straat Y straat X wilden oprijden. A reed met zijn busje vanaf zijn

Op 27 december 2018 is X vanuit zijn woonplaats in zijn ligfiets/velomobiel vertrokken richting Roermond. Hier zou hij op 28 december 2018 deelnemen aan een Oliebollentocht voor velomobilisten. X had met een collega velomobilist afgesproken om van 27 op 28 december 2018 te overnachten in een herberg in Swalmen. X gebruikte zijn navigatie om de herberg te bereiken en had een camcorder aan om beelden te maken van de tocht. Het laatste gedeelte van de door de navigatie aangegeven route heeft X in het donker afgelegd over een onverhard en onverlicht bospad. Op dit bospad bevond zich een