directe actie

Op 29 februari 2000 is autobestuurder A (appellant) aangereden door autobestuurder B. De WAM-verzekeraar van de auto van B was C. A heeft na het ongeval C op grond van art. 6 lid 1 WAM rechtstreeks aangesproken tot vergoeding van de schade die hij door het ongeval heeft geleden. Bij brief van 26 juli 2002 heeft C namens B aansprakelijkheid voor de gevolgen van het ongeval erkend. C heeft een voorschot op de schadevergoeding betaald aan A van € 43.338,-. A en C zijn niet tot overeenstemming gekomen over de hoogte van de schadevergoeding. Op 11 december 2008 heeft C de onderhandelingen formeel

Op 9 februari 2013 heeft A (toen 20 jaar oud) een eenzijdig verkeersongeval gehad. A was in de auto van zijn zus onderweg naar Tiel. Daar moest hij een onderdeel ophalen voor de bestelbus van een klant van B. B is het bedrijf van de vader en de broer van A. A verrichtte in die periode werk voor B. A heeft bij het ongeval ernstig hersenletsel opgelopen. B had via C als tussenpersoon bij D een garageverzekering afgesloten. B heeft op grond van die verzekering de schade van A als gevolg van het ongeval bij D geclaimd. D heeft geen uitkering verleend. A zoekt verhaal voor zijn schade bij B, C en D

Op 20 juli 2009 is eiser een arbeidsongeval overkomen, waarbij hij blijvend ernstig letsel heeft opgelopen. Eiser spreekt op 5 november 2010 zijn (materiële) werkgever aan voor deze schade, maar deze blijkt failliet te zijn verklaard op 12 mei 2010. Ten tijde van het ongeval was de werkgever tegen aansprakelijkheid verzekerd bij Achmea. De aansprakelijkheidsverzekering is door het faillissement geëindigd. Eiser spreekt Achmea aan op grond van een directe actie (art. 7:954 lid 1 BW). Achmea weigert echter uitkering, omdat de werkgever het ongeval niet heeft gemeld, hetgeen voor een directe

Eiser bezocht met enkele vrienden een concert in Zeeland. Op het terrein werd gebruikgemaakt van zgn. Gators, kleine terreinwagentjes met plaatsen voor twee personen. X reed in opdracht van de organisatie op een Gator en kwam eiser en Y tegen die hem vroegen of zij mee mochten rijden. X weigerde dit. Y is desondanks op de bijrijdersstoel gaan zitten en eiser is achterin geklommen. X is daarop gaan rijden en toen hij een talud opreed is eiser uit de Gator gevallen, waarbij hij hersenletsel heeft opgelopen. Eiser stelt onder meer de organisator van het festival, de eigenaar van de Gator en de

De rechtbank komt terug op een tussenbeslissing (ECLI:NL:RBMNE:2016:4610). Verzoeker is ten val gekomen bij het instappen in een door A bestuurde personenauto. A heeft bij Vivat zowel een WAM-verzekering als een Schadeverzekering Inzittenden (SVI) afgesloten. Vivat heeft aangeboden 50% van de schade te vergoeden. Verzoeker heeft een deelgeschil aanhangig gemaakt. Hij stelt primair dat A aansprakelijk is, omdat hij gevaarzettend heeft gehandeld door op te trekken terwijl hij wist dat verzoeker nog niet volledig in de auto zat. Daarnaast beroept verzoeker zich eveneens op dekking van de SVI. De

A (verzekerd bij HDI) en appellante waren met enkele vrienden in een zwembad van Center Parcs. De glijbaan bevatte een stoplicht om te voorkomen dat bezoekers te snel achter elkaar naar beneden zouden gaan. Appellante is door groen licht naar beneden gegaan; A is haar door rood licht gevolgd en is daarbij beneden op haar gebotst. Appellante spreekt HDI aan op grond van de directe actie van 7:954 BW. HDI heeft aansprakelijkheid afgewezen omdat sprake zou zijn van een ongelukkige samenloop van omstandigheden. De rechtbank heeft geoordeeld dat A wel, maar HDI niet aansprakelijk is. Bij het hof