Mr. A.N.L. de Hoogh
Indien een deskundigenrapport buiten rechte op gezamenlijk verzoek tot stand komt, betekent dat niet dat partijen per definitie aan de inhoud daarvan gebonden zijn. Desalniettemin kan het rapport niet zo maar door partijen en de rechter terzijde worden geschoven. Dit is alleen mogelijk indien een van de partijen zwaarwegende en steekhoudende argumenten tegen het rapport inbrengt. Maar wanneer is daarvan sprake? Deze vraag staat in dit artikel centraal.
De jurisprudentie laat een duidelijk beeld zien. Er is niet snel sprake van zwaarwegende en steekhoudende bezwaren waarmee een buiten rechte op gezamenlijk verzoek tot stand gekomen deskundigenrapport buiten beschouwing kan worden gelaten. Van de partij die het rapport bekritiseert, wordt verwacht dat hij zijn stellingen nader onderbouwt, zo mogelijk met een eigen (eenzijdig) rapport. Bezwaren die betrekking hebben op het niet eens zijn met de inhoud van het rapport, zullen niet slagen. Een andersluidend oordeel van een (eigen) medisch adviseur legt in beginsel ook onvoldoende gewicht in de schaal en bovendien kan aan een partij worden tegengeworpen dat de conceptrapportage niet (voldoende) is bekritiseerd. Wat biedt een partij dan wel soelaas om een gezamenlijk tot stand gekomen expertise terzijde te schuiven? Alleen bezwaren die betrekking hebben op de wijze waarop de deskundige zijn werkzaamheden heeft verricht of bezwaren waarmee wordt aangetoond dat de inhoud van het rapport niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen van onpartijdigheid, consistentie, inzichtelijkheid en logica.
Bron:
PIV-Bulletin 2014, afl. 5, p. 1-5