Verkeersrecht 2016-10

Benadeelde is op een kruising door rood licht gefietst en daarbij aangereden door een auto die 70 km/uur reed waar 50 km/uur was toegestaan. Zij heeft daarbij ernstig hersenletsel opgelopen. De verzekeraar heeft aangeboden 75% van de schade te vergoeden, maar benadeelde vordert 90%. Tussen partijen is niet in geschil dat er geen sprake is van overmacht - het geschil is beperkt tot de mate van eigen schuld. De stelling dat de verkeersfout van de automobilist vele malen groter is dan die van benadeelde volgt de rechtbank niet: een substantiële overschrijding van de maximumsnelheid is een

Verzoeker (X) verrichte op 15 april 2013 wegwerkzaamheden, waarbij hij op een aanhangwagen zat achter een door Y bestuurde bestelauto. Hij moest daarbij afzetschilden in de berm gooien. Op enig moment is hij, staand op de aanhangwagen, gevallen en eerst tussen de bestelauto en de aanhangwagen, vervolgens onder de aanhangwagen terecht gekomen. Y is voor dit voorval in verband met overtreding van artikel 5 Wegenverkeerswet strafrechtelijk veroordeeld tot een boete. X acht Y aansprakelijk en stelt daartoe dat Y, door toe te staan dat X zich tijdens het rijden op de open aanhangwagen zonder enige

Verzoeker is op 2 maart 2011 op de A2 tegen een tijdelijke vangrail (barrier) aangereden en over de kop geslagen. Er vonden daar op dat moment wegwerkzaamheden plaats. Verzoeker stelt de staat als wegbeheerder aansprakelijk op grond van art. 6:174 en art. 6:162 BW, omdat het ongeval zijns inziens te wijten is aan de onoverzichtelijke verkeerssituatie. De rechtbank zet de bij art. 6:174 aan te leggen maatstaf uiteen (4.2) en oordeelt dat er inderdaad sprake was van een onoverzichtelijke en (dus) gevaarlijke verkeerssituatie. Daarbij is van belang dat uit de markering niet voldoende duidelijk

Eiser is op 30 juni 2014 toen hij het trottoir wilde opstappen gevallen over een paaltje. De gemeente heeft kort daarna onder meer dit paaltje verwijderd. Eiser stelt de gemeente als wegbeheerder aansprakelijk. Hij voert aan dat de gemeente rekening moet houden met normale onvoorzichtigheid van weggebruikers, alsmede dat de paaltjes slecht zichtbaar waren en dat er al meerdere personen over gevallen waren. Dit had voorkomen kunnen worden met een duidelijke markering. Verweerder stelt dat de paaltjes wel degelijk goed zichtbaar waren en om een andere reden zijn verwijderd. Eiser heeft