aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen

In 2000 zijn eiser en X op de snelweg met elkaar in botsing gekomen. Eiser heeft in eerste instantie RNS aangesproken, de toenmalige WAM-verzekeraar van X. De rechtsopvolger van RSN (ANG) heeft in 2002 aansprakelijkheid erkend. In 2008 heeft ANG de onderhandelingen formeel afgebroken in de zin van art. 10 lid 5 WAM. In 2009 is X (door een andere oorzaak dan het ongeval) overleden. In 2012 heeft eiser ANG gedagvaard en onder meer hervatting van de schaderegeling gevorderd. Deze vordering is bij (onherroepelijk) vonnis van Rechtbank Rotterdam van 17 juli 2013 afgewezen, omdat de vordering op

Op 10 juli 2011 is appellant, op dat moment WAM-verzekerd bij ASR, met zijn auto betrokken geraakt bij een verkeersongeval. ASR heeft aansprakelijkheid jegens de andere betrokkenen aanvaard en de schade vergoed. ASR heeft vervolgens regres genomen op appellant. Die vordering is door de rechtbank (integraal) toegewezen. Het hof stelt vast dat de polisvoorwaarden een tweetal dekkingsuitsluitingen bevatten ten aanzien van (1) het niet beschikken over een geldig rijbewijs en (2) het ontbreken van rijbevoegdheid. Blijkens de polisvoorwaarden gelden deze uitsluitingen niet voor de verzekerde die

Verweerder heeft in Frankrijk voor TOP werkzaamheden verricht met een door TOP bij TWS gehuurde vorkheftruck. De werkzaamheden bestonden uit het plaatsen van een zgn. uiendroogwand, bestaande uit zgn. 'prefab' betonnen elementen van ca. 3.000 kg per stuk. Bij het verplaatsen van een van deze elementen is de bestuurder van de vorkheftruck tegen een ander, los op de grond staand betonnen element aangereden. Dit element is omgevallen en op de benen van een door verweerder ingeschakelde persoon terechtgekomen, die daarbij ernstig letsel heeft opgelopen. In deze procedure staat de vraag centraal of

In december 2015 heeft appellant bij Allianz (zijn eigen WAM-verzekeraar) en Aegon (de WAM-verzekeraar van X) melding gemaakt van een ongeval tussen hem en X op 16 december 2015. Er zijn ter plaatse geen remsporen aangetroffen. Blijkens een onderzoek door Dekra heeft de brandweer een tweetal kabels doorgesneden bij het bergen van het voertuig van appellant, maar is er ook een derde kabel doorgesneden (als gevolg waarvan het motormanagementsysteem niet meer kon worden uitgelezen) zonder dat de brandweer daar iets van weet. Allianz heeft de vordering van appellant tot vergoeding van de

Op 5 juli 2013 heeft gedaagde met een (op zijn naam staande) Peugeot een aanrijding veroorzaakt, waarbij A letselschade heeft opgelopen. De Peugeot stond tot 27 juni 2013 op naam van B, die de auto had verzekerd bij Bovemij. Op 27 juni 2013 is een vrijwaringsbewijs afgegeven. Bovemij heeft de schade van A vergoed; deze schade is bij vaststellingsovereenkomst bepaald op ruim € 60.000,-. Gedurende de schaderegeling heeft Bovemij gedaagde er diverse keren op gewezen dat de schade op hem zou worden verhaald en hem verzocht om informatie over onder meer de toedracht. Gedaagde heeft op deze

Als een verzekering in het RDW-register wordt vermeld, staat daarbij slechts de dag en niet het tijdstip vermeld. De registratie werkt derhalve terug tot 00.00 uur op de dag van registratie. Dat kan problemen opleveren indien de eigenaar van een onverzekerde auto ná het veroorzaken van een ongeval op dezelfde dag een verzekering afsluit en de benadeelde vervolgens deze verzekeraar aanspreekt. Bij het Hof Den Haag zijn over deze problematiek twee zaken aanhangig. Het hof heeft prejudiciële vragen gesteld aan de Hoge Raad. In de kern komen deze neer op de vraag of de verzekeraar de benadeelde in

In 2012 is B als bestuurder van een personenauto door onbekende oorzaak van de weg geraakt, waarbij hij de op dat moment 81-jarige eiseres (die in de berm zat) heeft aangereden. Vervolgens ontstaat discussie over de vraag of de auto van B op dat moment was verzekerd bij Treston, mede omdat het in het politierapport genoemde kenteken enige tijd na het ongeval kennelijk was bevestigd op een andere auto, vrijwel identiek maar met een ander chassisnummer. In een tussenvonnis van 18 januari 2017 (ECLI:NL:OGEAA:2017:50) acht het gerecht voorshands bewezen dat eiseres is aangereden door de auto met

Op 27 oktober 2012 is gedaagde in zijn auto in botsing gekomen met een fietser op een mountainbike. Uit diverse getuigenverklaringen blijkt (1) dat er een kleine verkeersopstopping ontstond, (2) dat daarbij ruzie ontstond tussen gedaagde en de fietser, (3) dat gedaagde enige tijd achter de fietser stilstond, toen optrok en hem inhaalde, waarbij hij naar rechts stuurde en tegen de fietser aanreed en (4) dat gedaagde na deze botsing is doorgereden. De fietser heeft hierbij fors letsel opgelopen. De WAM-verzekeraar van gedaagde, Univé, heeft de fietser in totaal bijna € 25.000,- betaald. Univé

Ongeval in 2007 op Spaanse snelweg. De auto van de aansprakelijke was in Spanje WAM-verzekerd. De slachtoffers waren Portugezen. De slachtoffers hebben op enig moment voor de Portugese rechter gedaagd (1) de schaderegelaar die de Spaanse WAM-verzekeraar voor Portugal had aangewezen en (2) het Portugese Waarborgfonds. De Portugese rechter wees de vorderingen af. In hoger beroep stelde de appèlrechter prejudiciële vragen: een WAM-verzekeraar moet in iedere lidstaat (waar zij niet zelf gevestigd is) een schaderegelaar aanwijzen om schade waarvoor die verzekeraar aansprakelijk is te regelen met