E. Schutte
De vergoeding voor arbeidsvermogensschade na een ongeval wordt begroot door de situatie na ongeval te vergelijken met de hypothetische situatie zoals die was geweest zonder ongeval. Deze bijdrage gaat specifiek in op de benadering van arbeidsvermogensschade bij kinderen op welk terrein veel (extra) onzekerheden spelen. Daartoe wordt eerst de huidige benadering van arbeidsvermogensschade bij kinderen en de problemen daarin besproken. Aansluitend komen verschillende alternatieven aan de orde. Gepleit wordt voor een alternatief model, een glijdende schaal tussen het klassieke model en het Persoonlijk Modaal Model dat wordt voorgestaan door Van Dort. Op die manier wordt ook de kans dat het kind zal doorstuderen of juist de opleiding niet haalt in de toekomstverwachting meegenomen, zijn er uitgangspunten die gelden voor alle slachtoffers, is er voldoende ruimte voor de individuele omstandigheden van het slachtoffer en wordt het schaderegelingsproces versneld. Bovendien is geen sprake van discriminatie naar geslacht of leeftijd.
Arbeidsvermogensschade bij kinderen
Bron:
Tijdschrift Letselschade in Praktijk 2017, afl. 4