Verkeersrecht 2017-2

Blijkens het eerste tussenarrest (ECLI:NL:GHSHE:2015:2764) is appellant op 30-jarige leeftijd het slachtoffer geworden van een verkeersongeval. Achmea heeft als WAM-verzekeraar aansprakelijkheid erkend. Appellant heeft whiplash-achtige klachten aan het ongeval overgehouden, maar ook psychische klachten. Enige tijd na het ongeval zijn de psychische klachten verergerd en is appellant langdurig behandeld. Appellant is volledig arbeidsongeschikt geworden. Ingeschakelde psychiaters concludeerden dat er sprake was van schizofrenie en dat die, ook zonder het ongeval, waarschijnlijk vóór het 40e jaar

Op 11 december 2014 is eiseres betrokken geraakt bij een auto-ongeval. In verband met pijnklachten in haar nek en rug is zij opgenomen in het ziekenhuis, waar zij de volgende dag werd ontslagen nadat er bij beeldvormend onderzoek geen afwijkingen zichtbaar waren. Eiseres leed al ruim tien jaar aan Diabetes Mellitus type 2. In maart 2015 is zij onderzocht in verband met pijnklachten aan haar voet. In mei 2015 is zij opgenomen wegens een doorbloedingsstoornis, waarna wegens steeds grotere complicaties uiteindelijk beide benen tot halverwege het bovenbeen zijn geamputeerd. Volgens eiseres zijn

Na een auto-ongeval stellen eisers blijvende beperkingen te ervaren. De aansprakelijke verzekeraar betwist het bestaan van de gestelde schade en vordert in reconventie medewerking aan onafhankelijk medisch onderzoek, omdat de bestaande medische informatie eenzijdig opgesteld en verouderd zou zijn. Het gerecht oordeelt met betrekking tot eiser 1: uit de medische informatie blijkt dat het ongeval heeft geleid tot blijvende klachten en beperkingen. De verzekeraar heeft deze conclusies niet gemotiveerd weersproken. Van een partij die de juistheid van een rapport betwist mag zulks wel worden

A reed in de auto van verzoeker toen hij op een T-splising in botsing kwam met (de auto van) verweerster. A reed daarbij op de doorgaande weg, zodat verweerster hem voorrang diende te verlenen. Verzoeker vordert vergoeding van de reparatiekosten. Het gerecht stelt voorop dat 'voorrang verlenen' betekent 'in staat stellen ongehinderd zijn weg te vervolgen'. Het is dan ook niet van belang of verweerster op het moment van het ongeval ten onrechte de doorgaande weg aan het oprijden was of dat zij te ver op de doorgaande weg stilstond - in beide gevallen heeft zij A ten onrechte geen voorrang

Eiseres is tijdens een fietstocht tussen Utrecht en Bunnik in botsing gekomen met een paaltje op een middengeleider van het fietspad. Zij heeft daarbij blijvend letsel opgelopen. Hiervoor stelt zij de gemeente aansprakelijk. Zij voert aan dat de gebruikte constructie in strijd is met de geldende inzichten van verkeersveiligheid. Blijkens adviezen van het Fietsberaad moeten obstakels die niet noodzakelijk zijn, worden vermeden. Obstakels die wel noodzakelijk zijn, moeten in ieder geval worden voorafgegaan door ribbelmarkering en bij voorkeur niet (zoals hier) in een bocht worden geplaatst