luchtvervoer

Eisers hebben op de website van KLM een vliegreis geboekt van Düsseldorf naar Buenos Aires, bestaande uit drie vluchten. KLM heeft de eerste twee vluchten zelf uitgevoerd en de derde is in ‘coded share’ uitgevoerd door een andere maatschappij. De tweede vlucht van KLM is met ruim twee uur vertraging aangekomen, waardoor eisers de derde vlucht hebben gemist. Zij zijn uiteindelijk met een vertraging van meer dan vijf uur aangekomen in Buenos Aires en hebben van KLM een vergoeding gevorderd van € 600,- per persoon. KLM heeft geweigerd te betalen. Eisers baseren hun vordering op de EG-Verordening

Verordening geringe vorderingen. Verzoekers zijn als passagiers van een vliegtuig met een vertraging van ruim 17 uur op hun bestemming gearriveerd. Zij hebben van Condor Flugdienst ieder een bedrag van € 400,- aan compensatie gevorderd. Condor heeft betaling geweigerd op basis van de stelling dat de vertraging te wijten was aan een buitengewone omstandigheid. Verzoekers stellen dat Condor op basis van artikel 7 van EG-Verordening 261/2004 gehouden is om bij een vertraging als deze dit bedrag per passagier te betalen en dat van buitengewone omstandigheden geen sprake is geweest. In het

De bijzondere onderzoeksdienst van Litouwen (gedaagde) boekte voor twee medewerkers vluchten bij eiser. De medewerkers liepen uiteindelijk een dag vertraging op, waardoor de onderzoeksdienst hen extra dagvergoedingen moest betalen. De onderzoeksdienst verzocht op grond van het Verdrag van Montreal vergoeding van deze schade door eiser. Eiser weigerde dit. Het standpunt van eiser komt er feitelijk op neer dat uitsluitend de passagier zelf een vordering op grond van artikel 19 van het Verdrag van Montreal kan instellen. Het Litouwse hooggerechtshof heeft daarop prejudiciële vragen gesteld, die