Verkeersrecht 2019-11

In 2016 heeft een aanrijding op een kruising buiten de bebouwde kom plaatsgevonden tussen de door verzoekster bestuurde personenauto en de door verweerder bestuurde bedrijfswagen. Vast staat dat verzoekster geen voorrang heeft verleend aan verweerder, terwijl zij hiertoe wel verplicht was. Verzoekster verzoekt de rechtbank voor recht te verklaren dat verweerder en Univé (in haar hoedanigheid van WAM-verzekeraar van verweerder) aansprakelijk zijn voor de gevolgen van het ongeval en gehouden zijn ten minste 50% te vergoeden van de door verzoekster geleden en te lijden schade. De rechtbank stelt

Verzoeker is in zijn Renault aangereden door een bij Allianz verzekerde Mercedes. De politie heeft over het ongeval opgenomen dat (1) de Renault uitsluitend al bestaande schade leek te hebben en dat (2) de bijrijder van verzoeker verklaarde dat verzoeker al eerder rug- en nekklachten had. Allianz heeft daarop aangegeven geen schade te zullen vergoeden en heeft verzoeker op verdenking van fraude opgenomen in een intern registratiesysteem. De rechtbank concludeert dat Allianz, alle twijfels over het causaal verband daargelaten, aansprakelijk is jegens verzoeker. Wel moet er nog verder onderzoek

Verzoekster is in de uitoefening van haar werkzaamheden voor een marketingbedrijf een verkeersongeval overkomen. Zij heeft de werkgever aansprakelijk gesteld op grond van art. 7:611 BW, de verplichting om in het kader van goed werkgeverschap een behoorlijke verzekering af te sluiten. De AVB-verzekeraar van de werkgever (NN) heeft aansprakelijkheid erkend. Nadien is twijfel gerezen over het causaal verband tussen het ongeval en een aantal door verzoekster geuite klachten, te weten (a) licht schedelhersenletsel, (b) migraine, (c) cognitieve klachten en (d) somatisch symptoomstoornis. De