smartengeld

In 2007 is bij X, de moeder van verzoekers, bij toeval een ruimte-innemend proces (rip) ontdekt. De behandelend uroloog heeft een afwachtend beleid gevoerd en op verschillende momenten CT-scans laten maken. In 2010 heeft hij haar uit de behandeling ontslagen. Nadat zij in 2013 opnieuw klachten kreeg, werd door een volgende neuroloog een tumor in de nier met uitzaaiingen geconstateerd. Hij heeft X meegedeeld dat zij ongeneeslijk ziek was. X was op dat moment 49 jaar oud. In 2014 is zij overleden. Tussen partijen staat vast, onder meer op basis van de conclusies van een gezamenlijk ingeschakelde

Verzoekster is op 63-jarige leeftijd als racefietser aangereden door een tractorcombinatie. Zij heeft hierdoor een hoge dwarslaesie opgelopen, met alle ernstige gevolgen van dien. De WAM-verzekeraar van de tractorcombinatie (Univé) heeft aansprakelijkheid erkend. De vergoeding van de materiële schade verloopt zonder problemen, maar over de hoogte van het smartengeld bestaat discussie. Univé is uiteindelijk bereid om € 150.000 te betalen; verzoekster meent dat het smartengeld € 200.000 zou moeten bedragen. Verzoekster benoemt onder meer dat zij haar zelfstandigheid en de regie over haar leven

X is op 24 november 2011 als voetganger op een zebrapad aangereden door een automobilist. Hij heeft daarbij zeer ernstig (hersen)letsel opgelopen, als gevolg waarvan hij op 8 maart 2012 is overleden. Univé heeft als WAM-verzekeraar van de automobilist volledige aansprakelijkheid erkend. In een deelgeschil tussen de echtgenote van X en Univé heeft de Rechtbank Overijssel een smartengeld van € 125.000,- billijk geacht en Univé veroordeeld tot betaling daarvan. Univé heeft daarop deze bodemprocedure gestart en vordert een verklaring voor recht dat het smartengeld moet worden begroot op € 25.000,-

Op 10 april 2014 is geïntimeerde tegen de hond van appellant aangefietst. Hij is daarbij ten val gekomen en heeft letsel opgelopen. In een tussenarrest heeft het hof op basis van de ongevallenregistratie van de politie voorshands aangenomen dat het ongeval werd veroorzaakt doordat de hond losliep op het fietspad. Nu appellant daartegen geen tegenbewijs heeft geleverd, staat deze toedracht vast. Daarmee staat eveneens vast dat appellant aansprakelijk is voor de door geïntimeerde geleden schade. Het beroep van appellant op eigen schuld aan de zijde van geïntimeerde faalt eveneens: het enkele

Geïntimeerde heeft appellant van 1997 tot 2008 (anoniem) stelselmatig gestalkt met beledigende, bedreigende en onterende teksten, gericht aan appellant zelf en diens sociale omgeving. In verband hiermee is appellant onder meer onder psychologische behandeling gekomen en is hij diverse malen ziekgemeld wegens overspanning. Ook is appellant in 2000 en 2003 ontslagen bij zijn toenmalige werkgevers. Van 2007 tot 2009 is appellant als zelfstandig ondernemer werkzaam geweest. In 2012 is hij toegelaten tot de schuldsaneringsregeling, met een zakelijke schuldenlast van ruim € 66.000. Appellant heeft

Eiseres was ruim 70 jaar oud toen zij op de fiets frontaal werd aangereden door een automobilist die van de weg op het fietspad geraakte. Zij heeft hieraan blijvend letsel overgehouden aan onder meer haar enkel en knie, met ongeveer 16% functionele invaliditeit. Voorafgaand aan het ongeval was zij erg sportief, maar intensieve sportbeoefening met familie en vrienden is nu niet meer mogelijk. Eiseres verzoekt het smartengeld vast te stellen op € 75.000,-. Zij wijst op de ernst van het ongeval (waaronder het feit dat eiseres geruime tijd op de Intensive Care heeft verbleven en in totaal 27