eigen schuld

De tienjarige X keerde in de schemer terug van het strand, met K achterop en P op de fiets achter hen. Tijdens een vrij steile afdaling in het duinpad kwam zij ten val, waarbij zij hersenletsel heeft opgelopen. Op de plaats van het ongeval zat een scheur in het fietspad van ongeveer 5 meter in de lengterichting, met aan het eind een andere scheur er haaks op. De moeder van X (appellante) heeft de gemeente als wegbeheerder aansprakelijk gesteld. Een door appellante ingeschakelde deskundige (Y) heeft vastgesteld dat de weg ter plaatse niet voldeed aan de CROW-normen en er ook anderszins niet zo

Ongeval tussen fietsster en automobilist. Eiseres was 15 jaar oud en kwam uit de fietsenstalling van school. Zij moest twee rijbanen oversteken en deed dit toen de eerste rijbaan vrij was, kennelijk zonder (voldoende) te kijken of ook de tweede rijbaan vrij was. Zij is daarop aangereden door Y. Niet in geschil is dat de verzekeraar van Y aansprakelijk is en dat er geen sprake is van overmacht. De verzekeraar wil 70% vergoeden, maar eiseres wil volledige vergoeding. De rechtbank stelt voorop dat het gevaar van het besturen van een motorvoertuig al volledig is verdisconteerd in de 50%-regel

Op 24 april 2009 vond er op de N242 een kop-staartbotsing plaats, waarbij X (WAM-verzekerd bij de rechtsvoorganger van Allianz) achterop geïntimeerde is gebotst. Geïntimeerde stelt Allianz aansprakelijk op grond van het feit dat X niet erin is geslaagd om haar auto tot stilstand te brengen binnen de afstand waarover zij de weg kon overzien en waarover deze vrij was, en daarmee de verplichting van artikel 19 RVV heeft geschonden. Allianz verweert zich door te stellen dat geïntimeerde een noodstop heeft gemaakt terwijl X dat niet hoefde te verwachten. Het hof stelt voorop dat het enkele feit dat

Verzoeker is, rijdend op een motor, in een 30 km/u-zone met een veel te hoge snelheid tegen een auto aangereden die uit een parkeervak kwam. Hij heeft de bestuurder van deze auto aansprakelijk gesteld op grond van overtreding van art. 54 RVV, dat bepaalt dat bestuurders die een bijzondere manoeuvre uitvoeren het overige verkeer moeten laten voorgaan. De bestuurder heeft aangevoerd dat hij geen rekening hoefde te houden met de buitensporige snelheidsovertreding van verzoeker. De rechtbank overweegt dat iedere verkeersdeelnemer tot op zekere hoogte rekening dient te houden met fouten van andere

Verzoeker reed bij een bedrijfsuitje als passagier mee in een tuktuk (een gemotoriseerde driewieler) toen deze van de weg raakte en tegen een boom tot stilstand kwam, waarbij verzoeker eruit geslingerd werd. Hij droeg op dat moment niet de in de tuktuk aanwezige gordel. Bij het ongeval heeft hij ernstig letsel opgelopen en hij is blijvend invalide geraakt. De tuktuk was eigendom van evenementenbedrijf Y en WAM-verzekerd bij Unigarant (verweerder). Verweerder heeft aansprakelijkheid erkend, maar is uitgegaan van een eigen schuld van 25% omdat verzoeker geen gordel droeg. Verzoeker stelt dat dit

Verzoeker (X) verrichte op 15 april 2013 wegwerkzaamheden, waarbij hij op een aanhangwagen zat achter een door Y bestuurde bestelauto. Hij moest daarbij afzetschilden in de berm gooien. Op enig moment is hij, staand op de aanhangwagen, gevallen en eerst tussen de bestelauto en de aanhangwagen, vervolgens onder de aanhangwagen terecht gekomen. Y is voor dit voorval in verband met overtreding van artikel 5 Wegenverkeerswet strafrechtelijk veroordeeld tot een boete. X acht Y aansprakelijk en stelt daartoe dat Y, door toe te staan dat X zich tijdens het rijden op de open aanhangwagen zonder enige

Benadeelde is op een kruising door rood licht gefietst en daarbij aangereden door een auto die 70 km/uur reed waar 50 km/uur was toegestaan. Zij heeft daarbij ernstig hersenletsel opgelopen. De verzekeraar heeft aangeboden 75% van de schade te vergoeden, maar benadeelde vordert 90%. Tussen partijen is niet in geschil dat er geen sprake is van overmacht - het geschil is beperkt tot de mate van eigen schuld. De stelling dat de verkeersfout van de automobilist vele malen groter is dan die van benadeelde volgt de rechtbank niet: een substantiële overschrijding van de maximumsnelheid is een

Ervaren dressuurrijdster (eiseres) valt tijdens een proefrit door onberekenbaar gedrag van de pony en loopt ten gevolge van de val letsel op. Aan de orde is de vraag of de val van de pony, en de dientengevolge opgelopen schade, het gevolg is van de eigen energie van de pony, of te wijten is aan gedragingen van de berijdster. Van tevoren was aan berijdster uitgelegd dat de pony jong was en op een bepaalde manier bereden moest worden. Verweer van de eigenaar van de pony is dat berijdster de pony teveel been heeft gegeven en haar handen te hoog heeft gehouden, en dat dit het onberekenbare gedrag