begroting schade

Appellant is in korte tijd tweemaal betrokken geweest bij een ongeval, waarbij hij als bestuurder van een personenauto is aangereden. In het eerste geval was de aansprakelijke partij verzekerd, in het tweede geval niet. De verzekeraar (voor het eerste geval) en het Waarborgfonds (voor het tweede geval) hebben schadevergoedingen betaald. Appellant heeft hogere bedragen gevorderd, met name ten aanzien van verlies van verdienvermogen. Zijn vorderingen zijn in eerste aanleg vrijwel integraal afgewezen. Het hof stelt voorop dat de schade moet worden begroot door middel van een vergelijking van de

Verzoeker werkte 36 uur per week bij Iriszorg (verslavingszorg) en daarnaast gemiddeld 28 uur per week als pgb-houder voor zijn vier kinderen met een autistisch-spectrum stoornis. Toen hij op zijn racefiets plotseling zeer hard moest remmen omdat een verzekerde van Unigarant geen voorrang verleende, is hij ten val gekomen en heeft hij letsel opgelopen als gevolg waarvan hij kort daarna door het UWV 80-100% arbeidsongeschikt is geacht. Unigarant heeft aansprakelijkheid erkend, maar is op enig moment zonder duidelijke verklaring gestopt met het betalen van aanvullende voorschotten. Verzoeker

Verzoekster is aangereden door een (WAM-)verzekerde van Univé en heeft daarbij ernstig letsel opgelopen. Na de ziekenhuisopname heeft zij in een verzorgingstehuis verbleven. Ze kon niet meer terugkeren naar haar oude (eengezins-)woning, maar heeft een gelijkvloers serviceappartement gehuurd. Univé heeft in de periode dat de oude woning te koop stond de dubbele woonlasten vergoed. In 2010 is de woning (waarvan de WOZ-waarde op dat moment € 182.000,- bedroeg) te koop gezet; in 2013 is de woning voor € 130.000,- verkocht. Verzoekster vraagt (primair) een verklaring voor recht dat zij als gevolg

Eiser was eigenaar van een betrekkelijk nieuwe BWM 520d Sedan. Hij had deze verzekerd bij ASR, met onder meer een volledige cascodekking. Laat in de avond wilde eiser oversteken met een veerpont. Omdat de veerpont net weg was, zette hij de auto stil op de (hellende) veerstoep. Nadat hij was uitgestapt, is de auto het water ingerold. Na een toedrachtsonderzoek door CED heeft ASR dekking geweigerd en de verzekering opgezegd. Eiser vordert (1) een verklaring voor recht dat ASR dekking moet verlenen, (2) betaling van een verzekeringsuitkering van € 70.000,- en (3) verwijdering van zijn gegevens

Eiser is in 1989 betrokken geweest bij een ongeval en lijdt sindsdien aan whiplash-gerelateerde klachten. Voorafgaand aan het ongeval had hij een diploma behaald aan de Swiss School of Milling (SMS, een internationaal gerenommeerd opleidingsinstituut) en had hij de watermolen van zijn vader overgenomen. Na het ongeval hebben twee bedrijfseconomen geconcludeerd dat de financiële opbrengsten van de molen gering zijn en dat de mogelijkheden om de molen wél rendabel te exploiteren ook in de situatie zonder ongeval waarschijnlijk nihil zouden zijn geweest. Voorts heeft een neuropsycholoog onder

Verzoeker is in België betrokken geraakt bij een ernstig verkeersongeval. Vittoria heeft als WAM-verzekeraar aansprakelijkheid jegens verzoeker erkend en Van Ameyde ingeschakeld om de schade af te wikkelen. Verzoeker verzoekt in dit deelgeschil dat de omvang van enkele belangrijke schadeposten (onder meer verlies van zelfwerkzaamheid en verlies van verdiencapaciteit) zal worden vastgesteld. De rechtbank stelt allereerst vast dat het een internationaal geschil betreft, maar dat zij op basis van de Herschikte EEX-Verordening bevoegd is om van het geschil kennis te nemen. Ook bestaat tussen

X is op 24 november 2011 als voetganger op een zebrapad aangereden door een automobilist. Hij heeft daarbij zeer ernstig (hersen)letsel opgelopen, als gevolg waarvan hij op 8 maart 2012 is overleden. Univé heeft als WAM-verzekeraar van de automobilist volledige aansprakelijkheid erkend. In een deelgeschil tussen de echtgenote van X en Univé heeft de Rechtbank Overijssel een smartengeld van € 125.000,- billijk geacht en Univé veroordeeld tot betaling daarvan. Univé heeft daarop deze bodemprocedure gestart en vordert een verklaring voor recht dat het smartengeld moet worden begroot op € 25.000,-

Op 10 april 2014 is geïntimeerde tegen de hond van appellant aangefietst. Hij is daarbij ten val gekomen en heeft letsel opgelopen. In een tussenarrest heeft het hof op basis van de ongevallenregistratie van de politie voorshands aangenomen dat het ongeval werd veroorzaakt doordat de hond losliep op het fietspad. Nu appellant daartegen geen tegenbewijs heeft geleverd, staat deze toedracht vast. Daarmee staat eveneens vast dat appellant aansprakelijk is voor de door geïntimeerde geleden schade. Het beroep van appellant op eigen schuld aan de zijde van geïntimeerde faalt eveneens: het enkele

Geïntimeerde heeft appellant van 1997 tot 2008 (anoniem) stelselmatig gestalkt met beledigende, bedreigende en onterende teksten, gericht aan appellant zelf en diens sociale omgeving. In verband hiermee is appellant onder meer onder psychologische behandeling gekomen en is hij diverse malen ziekgemeld wegens overspanning. Ook is appellant in 2000 en 2003 ontslagen bij zijn toenmalige werkgevers. Van 2007 tot 2009 is appellant als zelfstandig ondernemer werkzaam geweest. In 2012 is hij toegelaten tot de schuldsaneringsregeling, met een zakelijke schuldenlast van ruim € 66.000. Appellant heeft