verkeersongeval

A (appellant) heeft in de nacht van 23 op 24 november 2018 met te veel alcohol een auto bestuurd en een eenzijdig verkeersongeval veroorzaakt. Bij het ongeval is een inzittende van de auto overleden. De Vereende heeft als verzekeraar van zijn auto schadevergoeding betaald aan de nabestaanden van het slachtoffer. In eerste aanleg heeft de Vereende de door haar uitgekeerde schade en gemaakte kosten op appellant verhaald. De rechtbank heeft de vordering van de Vereende grotendeels toegewezen. In hoger beroep verzoekt appellant om de toegewezen vorderingen alsnog af te wijzen. De Vereende vorderde

Verdachte nadert als bestuurder van een personenauto een kruispunt waar fietsers voorrang hebben. Verdachte verleent geen voorrang aan een overstekende fietser, die als gevolg van de aanrijding overlijdt. Verdachte verklaart ter terechtzitting dat zij het slachtoffer niet heeft gezien. Het hof overweegt dat het slachtoffer op meerdere momenten zichtbaar moet zijn geweest en dat verdachte op al die momenten de gelegenheid had om te stoppen. Nu verdachte verklaart dat zij het slachtoffer niet heeft gezien, kan het niet anders dan dat verdachte op al die momenten niet de nodige voorzichtigheid en

Op 26 januari 2022 veroorzaakte X (geïntimeerde) een dodelijk verkeersongeval door met de Mercedes van zijn moeder op een Opel te botsen. X reed onder de invloed van alcohol en met zeer hoge snelheid. Beide inzittenden van de Opel kwamen om het leven. X is strafrechtelijk veroordeeld tot 36 maanden gevangenisstraf (waarvan achttien maanden voorwaardelijk) en drie jaar rijontzegging wegens roekeloos rijgedrag. Ansvar, de WAM-verzekeraar van de Mercedes, heeft de schade aan de nabestaanden vergoed en wil dit verhalen op X, omdat de polis geen dekking biedt bij rijden onder invloed en grove

Op 22 juli 2019 heeft X een verkeersongeval veroorzaakt waarvoor hij aansprakelijk is. Zijn WAM-verzekeraar, Achmea, heeft de benadeelde partij schadeloos gesteld en een bedrag van € 30.657,35 uitgekeerd. In deze zaak staat de vraag centraal of Achmea gerechtigd is om op grond van haar algemene voorwaarden deze schadevergoeding op X te verhalen. In de algemene voorwaarden is onder meer een alcoholclausule opgenomen en is bepaald dat Achmea het van de verzekerde kan terugvorderen, tenzij de verzekerde niet wist of niet kon weten dat hij in strijd met de voorwaarden handelde. Ten tijde van het

Op 4 oktober 2021 kwam A (gedaagde) met haar fiets ten val op een woonerf. Zij stelt dat de val het gevolg was van het gedrag van X (eiser) die op dat moment op zijn elektrische step reed. In het tussenvonnis van 26 juni 2024 kreeg A van de kantonrechter de opdracht om dit te bewijzen. Daartoe diende zij verklaringen van buurtbewoners in en verzocht zij om getuigenverhoren, waarop X bij akte op heeft gereageerd. Op 6 december 2024 werden partijen geïnformeerd dat de zaak werd overgenomen door een andere kantonrechter. Beide partijen hebben daarop verzocht om een nieuwe mondelinge behandeling

Op 4 april 2023 raakte X als scooterkoerier betrokken bij een verkeersongeval tijdens zijn werk voor de inmiddels ontbonden vennootschap onder firma. Hij kwam ten val en liep letsel op. Op dat moment waren A en B de vennoten. Sinds 1 juni 2023 is de vennootschap ontbonden en is de onderneming voortgezet als eenmanszaak. X heeft in deze deelgeschilprocedure verzocht om een verklaring dat A en B aansprakelijk zijn voor alle schade die hij heeft geleden door het verkeersongeval. Voorts verzoekt hij om een hoofdelijke veroordeling van A en B tot vergoeding van zijn geleden en nog te lijden schade

Tijdens het schoonvegen van de vluchtstrook op de A15 is verzoeker X met zijn veegwagen van achteren aangereden door een vrachtwagen die bij TVM verzekerd is. Als gevolg van het ongeval is hij met ernstig letsel onder de vangrail aangetroffen. TVM erkent de aansprakelijkheid voor het ongeval, maar stelt dat haar schadevergoedingsplicht met 25% verminderd dient te worden, omdat X op het moment van het ongeval geen gebruik maakte van zijn veiligheidsgordel. X vraagt de rechtbank om een oordeel over de vraag of sprake is van eigen schuld, vanwege een discussie daarover met TVM. TVM stelt dat X

Op 30 september 2019 botste X (verzoeker) met zijn auto frontaal op een door Allianz verzekerde auto. Deze sloeg linksaf en kwam hiermee op de rijstrook van X terecht. In een voorlopig getuigenverhoor had een getuige verklaard dat X hard reed. Allianz wees aansprakelijkheid af. X startte daarop een deelgeschilprocedure waarin aansprakelijkheid werd gevorderd. Tijdens de zitting van dat deelgeschil erkende Allianz alsnog de volledige aansprakelijkheid en bood een voorschot aan. X trok daarop zijn verzoek in. Later in 2023 betwijfelde Allianz alsnog het gordelgebruik van X en stelde dat er

Op 10 april 2019 vond een aanrijding plaats tussen een fietsster en een bestelauto, bestuurd door B (verweerder 2). De fietsster liep hierbij ernstig letsel op. Haar zorgverzekeraar, Menzis, heeft de medische kosten vergoed en is gesubrogeerd in haar rechten. De bestelauto was verzekerd bij Achmea. Er is vastgesteld dat er geen sprake was van overmacht aan de zijde van B en dat het verkeersgedrag van de fietsster voor 75% aan het ontstaan van het ongeval heeft bijgedragen. Achmea heeft met de fietsster een minnelijke regeling getroffen waarbij 75% van haar schade werd vergoed. Menzis vorderde

Op 2 maart 2023 vond er op een kruising een verkeersongeval plaats tussen scooterrijder A en fietser X. A kwam ten val en raakte gewond. Hij is met een ambulance naar het ziekenhuis vervoerd en is daar een aantal dagen opgenomen geweest. Tijdens de opname is hij geopereerd aan een botbreuk met breuken aan beide botten van het onderbeen. Daarna volgde een revalidatietraject van enkele maanden. In onderhavig deelgeschil verzoekt A de rechtbank om X volledig aansprakelijk te stellen voor het ongeval, en vordert daarbij een voorschot van € 15.000,- op zijn schade en vergoeding van de proceskosten